Drewniany mostek w Żagańcu


Pole rzepaku przed Wilkowiskiem


Pasące się konie za Jankową Żagańską 



W tym miejscu zrobiliśmy sobie piknik.Po jakimś czasie zaczęło padać.Spakowaliśmy się i ruszyliśmy w kierunku Zielonego Lasu (Żary) gdzie postanowiliśmy się ukryć przed padającym deszczem. Przejechaliśmy przez Mirostowice Dolne, Łaz i rozpoczęliśmy podjazd na Górę Żarską 226.9 metra n.p.m. Góra Żarska to wzniesienie na Wale Trzebnickim, w pasie Wzniesień Żarskich, będąca najwyższym punktem województwa lubuskiego, a przed wojną Brandenburgii.

Wieża Promnitza - budowę tej wieży rozpoczęto w 1864 roku.


Wieża Bismarcka- budowę tej wieży rozpoczęto w 1915 roku. Należy do 172 wież Bismarcka zachowanych na całym świecie.


leśna siłownia 



18 października 2014 roku w Zielonym Lesie w obecności około 200 osób, odbyło się uroczyste otwarcie pierwszej, żarskiej „siłowni pod chmurką”. Cała inwestycja zrealizowana została przy jednej z najczęściej uczęszczanych ścieżek turystycznych. Osoby korzystające z siłowni mogą wykonywać zarówno ćwiczenia ogólnorozwojowe jak i ćwiczyć poszczególne mięśnie nóg, ramion, pleców i brzucha.
W uroczystym otwarciu siłowni udział wzięli również jej pomysłodawcy, przedstawiciele
z Fundacji Natura Polska, leśnicy z Nadleśnictwa Lipinki Łużyckie oraz przedstawiciele firm Kronopol i Tempus Polska, którzy sfinansowali całą inwestycję.

Po przetestowaniu wszystkich urządzeń pojechaliśmy do Kunic.

Kąpielisko Kunice 



Tam zrobiliśmy sobie kolejny piknik.Następnie przez Marszów pojechaliśmy do Żagania.

Wjechaliśmy na Wzgórze Zamkowe by zobaczyć Wieżę Bismarcka.



Do budowy użyto głazów narzutowych z okolic Żagania oraz granitu z kamieniołomów Hermanna Thaslera z Gniewkowa (Girlachsdorf) koło Bolkowa (Bolkenhain). Głowica wieży wykonana została z granitu śląskiego.
Do budowy fundamentu zużyto 180 m³ kamienia, natomiast do wzniesienia trzonu wieży 500 m³ i granitowej nadbudówki 70 m³ kamienia.
Uroczyste otwarcie wieży nastąpiło 27.06.1909

Następnie pojechaliśmy żółtym szlakiem wzdłuż rzeki.



Chcieliśmy pojechać jeszcze dalej wzdłuż rzeki ale zaczęło dosyć intensywnie padać i musieliśmy wracać. Deszcz zaskoczył też innych rowerzystów, którzy szukali schronienia przy zadaszonych przystankach autobusowych. 

A tutaj mój nowy zakup czyli rowerowe rękawiczki.



Wybrałem rękawiczki polskiej firmy Kross. Wydaje mi się, że są dosyć solidnie zrobione więc chyba będą długo mi służyły.

Wczoraj miałem okazję obejrzeć dwie tercje ostatniego spotkania hokejowych MŚ dywizji IA odbywających się w Arenie Kraków.Polacy grali z Węgrami. Stawką pojedynku był awans do Elity. By awansować musieliśmy to spotkanie wygrać w regulaminowym czasie, Węgrom wystarczał remis. Muszę przyznać, że Węgrzy grali znakomicie, cały czas atakowali i tylko dzięki znakomitej postawie Odrobnego nie straciliśmy bramki w dwóch pierwszych tercjach. Trzeciej tercji nie widziałem, ale jak wróciłem do domu to obejrzałem relację z tej tercji. Cztery minuty przed zakończeniem spotkania polski trener (przy wyniku 1:0 dla Węgrów) zdecydował się zdjąć bramkarza by stworzyć przewagę zawodnika i zagrać 6:5. To przyniosło zamierzony skutek ponieważ strzeliliśmy bramkę i doprowadziliśmy do remisu 1:1. Na minutę przed końcem spotkania trener powtórzył ten manewr i ponownie zdjął bramkarza.Nie mieliśmy nic do stracenia ponieważ tylko wygrana w tym spotkaniu w regulaminowym czasie dawała nam awans do Elity. Trzeba było więc ponownie zaryzykować. Tym razem jednak manewr nie przyniósł spodziewanego efektu i na kilka sekund przed zakończeniem spotkania to Węgrzy zdobyli bramkę strzałem z daleka do pustej polskiej bramki..


Może uda się w przyszłym roku..

Najpierw pojechaliśmy do sklepu rowerowego gdzie kupiliśmy sakwę podsiodłową a później nad rzekę gdzie już mieliśmy przygotowane drewno na ognisko.



Powrót przy zachodzącym słońcu.



Po powrocie w stacji TVP Sport obejrzałem hokejowe spotkanie Polska-Kazachstan. Pięć minut przed zakończeniem spotkania świetlna tablica pokazywała 2:2..Jedna z akcji Kazachów zakończyła się jednak bramką dającą im zwycięstwo. To było naprawdę kapitalne widowisko. Przyznam szczerze, że nie spodziewałem się, że Polacy zagrają tak dobre spotkanie z ekipą, która w każdym swoim spotkaniu strzelała przeciwnikom minimum 5 bramek. Na zaproszenie PZHL do Polski przyleciał Igor Zacharkin czyli poprzedni trener naszej reprezentacji, który wprowadził nas do dywizji IA. Ma dodatkowo zmobilizować podopiecznych trenera polskiej drużyny, Jacka Płachty. Do rozegrania została ostatnia kolejka. Spotkanie Japonia-Ukraina zdecyduje o tym, kto spadnie do niższej dywizji, spotkanie Polska-Węgry zdecyduje o tym kto obok Kazachstanu awansuje do Elity. Mam nadzieję, że Igor Zacharkin dodatkowo zmotywuje naszych reprezentantów przed spotkaniem z Węgrami. Mam nadzieję, że w przyszłym roku zagramy w Elicie czyli w 16 najlepszych hokejowych ekip świata.

 

Wycieczka nad rzekę i przygotowanie drewna na ognisko.



Udało nam się znaleźć wspaniałą miejscówkę nad rzeką.


Przygotowaliśmy drewno na ognisko. Jutro tutaj wrócimy, rozpalimy ognisko i spędzimy  miłe popołudnie i wieczór.



Dzisiaj kupiłem także swoją pierwszą w życiu sakwę rowerową. Dzięki tej sakwie będziemy mogli bardziej komfortowo przewozić jedzenie, napoje, czasopisma, turystyczną kuchenkę gazową, koc i inne rzeczy przydatne przy urządzaniu pikników na łonie natury.Za jakiś czas zamierzam także zorganizować jakąś kilku dniową wycieczkę rowerową więc sakwa przyda się do przewiezienia też ubrań, ręczników itp



Wieczorem obejrzałem kolejne spotkanie hokejowych Mistrzostw Świata rozgrywanych w Krakowie a mianowicie spotkanie Polska-Ukraina. Po raz pierwszy w historii wygraliśmy z Ukrainą na turnieju rangi Mistrzowskiej. Polacy grali doskonale, niestety w trzeciej tercji spotkania po błędach bramkarza straciliśmy dwie bramki. Gdyby nie to, wygrana byłaby okazalsza. Mimo wszystko mamy powody do zadowolenia ponieważ to zwycięstwo gwarantuje nam już utrzymanie w tej dywizji. Aktualnie zajmujemy drugie miejsce w tabeli, miejsce gwarantujące awans do Elity. Przed nami jednak jeszcze dwie kolejki spotkań. Najbliższe spotkanie zagramy z Kazachstanem, ekipą która swoim rywalom strzela po minimum pięć bramek. Na pewno będę chciał również obejrzeć to spotkanie mimo, że zdaję sobie sprawę z tego, że najprawdopodobniej wysoko je przegramy..Nawet jeżeli przegramy z Kazachstanem to i tak ostatnie spotkanie z Węgrami będzie spotkaniem o awans do Elity.

Krótka wycieczka do Brzeźnicy.


Największa atrakcja w Brzeźnicy :D



20 kwietnia zaczęły się Mistrzostwa Świata dywizji IA w hokeju na lodzie. W zeszłym roku Polacy wygrali MŚ dywizji IB i dzięki temu awansowali do IA. Miałem okazję obejrzeć w TV większość spotkań MŚ rozgrywanych w Wilnie. Przegraliśmy wtedy tylko jedno ostatnie spotkanie z Wielką Brytanią. Jednak przed tym spotkaniem awans mieliśmy już zapewniony więc zawodnicy nie mieli już takiej motywacji do gry.Aktualnie rozgrywane Mistrzostwa odbywają się w Polsce a konkretnie w Arenie Kraków. Niestety nie mogę zasiąść na trybunach więc pozostaje mi znowu oglądanie spotkań w TV. Pierwsze spotkanie zagraliśmy ze spadkowiczem z Elity (16 najlepszych zespołów) czyli z Włochami. W 2014 roku aż czterokrotnie pokonaliśmy Włochów dlatego wydawało mi się, że mamy duże szanse by wygrać to spotkanie i dobrze wejść w Mistrzostwa. Niestety.. przegraliśmy. Zwycięską bramkę Włosi strzelili grając w osłabieniu! Gra w przewagach kompletnie nam nie wychodziła podczas tego spotkania..
Wczoraj wieczorem chciałem załączyć internetową stację TVP SPORT i obejrzeć pojedynek z Japonią ale okazało się, że padł mi net..Spotkania nie obejrzałem.. Dzisiaj sprawdziłem wynik- wygrali! Kolejne spotkanie jutro. Zagramy z Ukrainą. Na razie na czele tabeli spadkowicze z Elity (Kazachstan i Włochy). Dwie drużyny awansują do Elity jedna spadnie do dywizji IB. 

Nowogród Bobrzański to kolejna gmina, którą udało mi się zwiedzić na moim rowerze.


Postanowiłem, że do Nowogrodu Bobrzańskiego dojadę poruszając się drogami leśnymi natomiast wrócę do Żagania jadąc drogą asfaltową.Po około 35 minutach jazdy znalazłem się w Gryżycach przy elektrowni wodnej.


Elektrownię wybudowano w 1922 roku.W latach 60-tych przeprowadzono modernizację po której należy ona do grupy najbardziej niezawodnych elektrowni. Jej roczna produkcja wynosi około 10.000 MWh. 


Jakiś czas temu, na jednej z łąk otaczających elektrownię prowadzono jakieś prace z wykrywaczem metalu.Przez jakiś czas obserwowałem te poszukiwania i dosyć często korzystano wtedy z rydla. Nie wiem jednak czy udało się wykopać coś ciekawego bo po jakimś czasie kontynuowałem swoją rowerową  wycieczkę i nie zostałem do końca poszukiwań.

Z Gryżyc pojechałem do Gorzupi.


Zaraz za Gorzupią  skończył się asfalt i znowu poruszałem się drogami leśnymi , którymi dojechałem nad jezioro Krzystkowickie.



Okolica piękna dlatego domki letniskowe wyrastają tutaj niczym grzyby po deszczu..Znajduje się tutaj też plaża gminna, myślę, że wrócę tutaj w czerwcu by skorzystać z tej plaży i trochę dłużej nacieszyć się tym miejscem.
Ruszyłem w dalszą drogę i wkrótce dotarłem do Nowogrodu Bobrzańskiego.Po zjedzeniu obiadu ruszyłem na poszukiwania tajemniczego leśnego kompleksu z czasów 2 wojny światowej.Po jakimś czasie trafiłem na pozostałości betonowego miasta ukrytego w lesie.



To właśnie tutaj, w 1939 roku zaczęła się budowa fabryki amunicji Dynamit Actien-Gesellschaft (wcześniej Alfred Nobel & Co.), jednej z największych fabryk amunicji na świecie okresu II wojny światowej. Cały teren fabryki DAGzajmuje około 35 kilometrów kwadratowych powierzchni, na której znajdowało się blisko 1000 różnych obiektów, które w czasie wojny były okryte całkowitą tajemnicą. Aby uniknąć zdemaskowania fabryki z powietrza, na dachach budynków były zasiewane trawy, krzewy oraz drzewa które rosną do dnia dzisiejszego.

W okresie II wojny światowej pracowało tutaj  około 25 tys. robotników przymusowych (praktycznie traktowani byli jak więźniowie) różnych narodowości.Produkcja trwała tu do ostatnich dni przed wkroczeniem Armii Czerwonej w lutym 1945 r. W pośpiechu Niemcy zdołali jedynie zdemontować tylko część najcenniejszych instalacji i wywieźć je w głąb Rzeszy.



 Niewyjaśnioną pozostaje nadal kwestia hipotetycznych podziemi fabryki. Ustne przekazy mieszkańców wyolbrzymiły je do fantastycznych wręcz rozmiarów. Zdaniem autora pracy o „DAG” takowych podziemi (hal produkcyjnych i magazynów) nie ma.



Do dnia dzisiejszego zachowało się kilkaset budynków – część z nich zachowana jest w takim stanie, że gdyby umieścić w nich urządzenia produkcyjne, to można by było wznowić produkcję. Inne z kolei są ruinami których znaczenie w procesie produkcyjnym ciężko określić ze względu na znikomy stan zachowania. Bez względu na to, warto odwiedzić to miejsce i dotknąć historii.

Niedawno zarejestrowałem się w serwisie dla rowerowych zdobywców gmin. Dzisiaj przyszedł czas na zaliczenie czwartej gminy.



Iłowa to około 4 tysięczne miasto znajdujące się na wysokości 122-125 metrów  n.p.m. Odpoczęliśmy trochę na ryneczku a później pojechaliśmy obejrzeć park dworski oraz pałac.




Bez wątpienia są to największe atrakcje Iłowej dlatego będąc tutaj warto poświęcić chwilę na odwiedzenie tego miejsca. W Iłowej zatrzymaliśmy się także przy ruinach spalonego hotelu. 


Hotel spłonął w marcu 2015 roku.Podobno nie był to pierwszy pożar w tym hotelu. Wcześniejszy pożar  wybuchł od kominka jednak udało się go ugasić. Tym razem strażakom nie udało się opanować pożaru. Na szczęście udało się w porę ewakuować wszystkich gości. Hotelowi goście stracili tylko bagaże, które mieli w pokojach.

W Żaganiu zatrzymaliśmy się jeszcze przy Muzeum Obozów Jenieckich.


Kolejna wspaniała wycieczka rowerowa oraz czwarta już zaliczona gmina.

W sobotę mieliśmy cudowną pogodę, przyokienny termometr pokazał 23 stopnie Celsjusza.Postanowiliśmy zorganizować sobie jakąś rowerową wycieczkę. Wyruszyliśmy z Żagania kierując się w stronę Nowogrodu Bobrzańskiego. Dojechaliśmy do Gorzupi Dolnej mijając po drodze Miodnicę, Pożarów i Stary Żagań. Przy moście w Gorzupi Dolnej zorganizowaliśmy sobie piknik.



Przy tym moście kręcono jedną ze scen do serialu "Czterej pancerni i pies" . Przed mostem stała żołnierka w radzieckim mundurze. Za żadne skarby nie chciała przepuścić załogi "Rudego 102". Janek przy pomocy cyrkowych sztuczek Szarika odwrócił jej uwagę na tyle skutecznie, że kiedy się opamiętała, czołg był już na moście.

Przejechaliśmy przez most a następnie w Gorzupi skręciliśmy w lewo i dalej jechaliśmy cały czas wzdłuż Bobru aż do Żagania.





Okazały kamień z wyrytym napisem: Bergisdorf Sagan Kreis Wasserhöhe den 15 Juni 1804 (Dziwiszowa, powiat Żagań, stan wody w dniu 15.06.1804 r.) oraz poniżej pozioma linia wskazująca najtragiczniejszą powódź w dziejach Żagania.

Wyjazd rowerowy na zakupy w Lidlu i Kaufland a także króciutka przejażdżka po parku pałacowym.